
کانادا یک بار دیگر دستورات اضطراری سفرهای بین المللی خود را تمدید کرد و قرنطینه اجباری 14 روزه را برای مسافرانی که وارد کشور می شوند اجرا می کند . این دستورات حداقل برای یک ماه دیگر تمدید می شود.
“بیل بلر ، وزیر ایمنی عمومی در توییت ارسال شده در جمعه گفت:” دولت ما محدودیت های موجود در سفر بین المللی به کانادا را تا 30 سپتامبر سال 2020 تمدید خواهد کرد.
شهروندان کانادایی و ساکنان دائمی که به کانادا باز می گردند ، همچنان تحت اقدامات دقیق قرنطینه خواهند بود.”
محدودیت های موجود ، مسافرت های غیر ضروری یا اختیاری به کشور کانادا را از کشورهایی غیر از ایالات متحده ممنوع می کند. این شامل سفرهای تفریحی برای شهروندان غیر کانادایی یا ساکنان دائمی است.
کانادایی هایی که تصمیم به مسافرت به خارج از کشور ، از جمله به ایالات متحده آمریکا می گیرند ، در هنگام بازگشت موظف هستند قانون 14 روز قرنطینه را اجرا کنند.خود کارگران اساسی ، از جمله متخصصان مراقبت های بهداشتی ، خدمه هواپیمایی و کامیون داران تجاری همچنان از اقدامات قرنطینه معاف خواهند بود.
برخی از اعضای خانواده فوری شهروندان کانادا و اقامت دائم نیز در صورت معافیت مجاز خواهند بود از طریق هوا وارد کانادا شوند.
اعلامیه جمعه همچنین تاثیری در مرز زمینی کانادا و ایالات متحده آمریکا ندارد ، که تا 21 سپتامبر برای همه سفرهای غیر ضروری بسته است.
علی رغم محدودیت های مسافرتی در حال انجام ، تعداد مسافران بین المللی که از طریق هوا به کانادا می رسند از ماه های اول این بیماری به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
به گزارش گلوبال نیوز ، تعداد مسافران بین المللی که در فرودگاههای کانادا وارد می شوند از حدود 15000 نفر در هفته در اواخر ماه اپریل به 45000 نفر در هفته در اوایل ماه جولای افزایش یافته است.
آخرین آمار ، ارائه شده توسط آژانس خدمات مرزی کانادا ، نشان می دهد که تقریباً 60،000 مسافر بین المللی هر هفته در ماه آگوست وارد کانادا می شوند. این شامل مسافران در پروازهای ایالات متحده نیز می شود.
کالین فورنس ، اپیدمیولوژیک و متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه تورنتو ، نسبت به تعداد روزافزون مسافران بین المللی که به کانادا می آیند ابراز نگرانی کرده است. او معتقد است دولت به اندازه كافی برای محدود كردن سفرهای غیر ضروری و مشخص كردن معنای سفر “ضروری” كاری انجام نداده است
دولت ، در عین حال ، می گوید كه تعیین تکلیف مسافرت غیر ضروری “براساس نیازهای خانوادگی یا شغلی ، دانش کشور یا منطقه و سایر عوامل” به عهده افراد است.