وزیر مهاجرت کانادا، لنا دیاب، در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد که دولت فدرال قصد دارد بخشی از سهمیههای حذفشده برنامه مهاجرتی استانی (PNP) را در سال آینده بازگرداند؛ اقدامی که نشان از تغییر مسیر ناگهانی در سیاستهای مهاجرتی این کشور دارد.
بازنگری در تصمیم جنجالی کاهش سهمیهها
در نوامبر ۲۰۲۴، دولت فدرال کانادا بهطور ناگهانی سهمیه ملی برنامه مهاجرتی استانی را حدود ۵۰ درصد کاهش داد.
این رقم از ۱۱۰ هزار در سال ۲۰۲۴ به ۵۵ هزار نفر برای سال ۲۰۲۵ رسید.
این تصمیم با اعتراضات شدید استانها و مناطق کانادا مواجه شد، چون بسیاری از مناطق به برنامه جبران کمبود نیروی کار وابستهاند.
در نشست اخیر وزرای استانی، خانم دیاب اعلام کرد که برخی استانها تا پایان سال افزایش محدودی در سهمیههای PNP خواهند داشت و این را «اصلاح یک لغزش در اهداف کلان مهاجرتی دولت» دانست.
افزایش سهمیه برنامه PNP برای استان نوا اسکوشیا و دیگر استانها
در یک نشست خبری در هالیفاکس، وزیر مهاجرت تأیید کرد که استان نوا اسکوشیا سهمیه قابل توجهی در سال ۲۰۲۵ دریافت خواهد کرد؛ هرچند رقم دقیق آن هنوز اعلام نشده است. این در حالی است که در سال گذشته، سهمیه این استان از ۳٬۵۷۰ به ۱٬۷۸۵ کاهش یافت.
علاوه بر نوا اسکوشیا، استانهای دیگری نیز با دولت فدرال به توافق رسیدهاند تا سهمیههای خود را افزایش دهند:
-
منیتوبا حدود ۱٬۵۰۰ سهمیه اضافی دریافت کرده است.
-
نیوبرانزویک، بریتیش کلمبیا، نیوفاندلند و لابرادور، ساسکاچوان و آلبرتا نیز با افزایش سهمیهها مواجه شدهاند.
این تغییرات در راستای تقویت اقتصاد منطقهای و جبران کمبود نیروی کار در بخشهای حیاتی مانند بهداشت، ساختوساز و صنایع فنی انجام میشود.
اهمیت برنامه نامزدی استانی در سیاست مهاجرتی کانادا
برنامه مهاجرتی استانی به استانها و مناطق اجازه میدهد افراد واجد شرایط را بر اساس نیاز بازار کار محلی خود برای اقامت دائم کانادا معرفی کنند. با کاهش قبلی سهمیهها، نگرانیهایی مبنی بر کاهش انعطافپذیری استانها در تأمین نیازهای بازار کار ایجاد شد.
با وجود شروع افزایش سهمیه برای سال ۲۰۲۵، برنامهریزی مهاجرتی از سال ۲۰۲۶ به بعد طبق طرح جدید سطح مهاجرت که به زودی منتشر میشود، مشخص خواهد شد.
تعادل بین نیازهای اقتصادی و ظرفیت خدمات اجتماعی
وزیر مهاجرت تأکید کرد که دولت همزمان با پاسخ به نیازهای بازار کار استانها، متعهد به کاهش کلی سطح مهاجرت برای حفظ توازن با زیرساختها، مسکن و خدمات اجتماعی است.
پیامدها و چالشهای پیشرو
-
کاهش فشار بر مناطق دارای کمبود نیروی کار
استانها اکنون فرصت دارند شکافهای موجود در بخشهایی مانند مراقبتهای بهداشتی و صنایع ساختمانی را تا حدی جبران کنند. -
تداوم مذاکرات میان استانها و دولت فدرال
استانهایی مانند انتاریو احتمالاً همچنان برای افزایش استقلال و انعطافپذیری بیشتر در انتخاب نامزدهای مهاجرتی تلاش خواهند کرد. -
مدیریت واکنش عمومی
در حالی که برخی از ذینفعان از این بازنگری استقبال میکنند، دیگران ممکن است آن را ناکافی و بدون برنامهریزی بلندمدت بدانند. -
نیاز به شفافیت و ثبات در سیاستها
با توجه به تلاطم ایجادشده در پی کاهش اولیه، استانها و متقاضیان منتظر شفافیت بیشتر در تخصیص سهمیهها خواهند بود.
آینده مهاجرت منطقهای در کانادا
بازگرداندن سهمیههای PNP نشاندهنده توجه دولت فدرال به فشارهای استانی و اهمیت انعطافپذیری در مهاجرت منطقهای است، بهویژه برای استانهای خارج از کلانشهرهای بزرگ.
با نزدیک شدن به انتشار برنامه مهاجرتی ۲۰۲۶-۲۰۲۸، تحلیلگران انتظار دارند دولت مدیریت مهاجرت را بر اساس دادهها و نیازهای واقعی بازار کار پیش ببرد.
