اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) در سالهای اخیر با بهرهگیری از فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، تلاش کرده است تا فرآیند بررسی درخواستهای مهاجرتی را سرعت ببخشد. با این حال، کارشناسان هشدار میدهند که این رویکرد ممکن است بیشتر از آنکه مشکلگشا باشد، چالشبرانگیز شود.
ماریو بلیسیمو، وکیل مهاجرت و بنیانگذار گروه حقوقی Bellissimo Law Group PC، استفاده از هوش مصنوعی توسط IRCC را «توسعهای اجتنابناپذیر و قابل تحسین» توصیف میکند. او میگوید:
«مزیت اصلی این فناوری در افزایش بهرهوری است. زمان بررسی پروندهها کاهش یافته، موارد روتین بهتر دستهبندی میشوند و افسران میتوانند روی پروندههای پیچیدهتر تمرکز کنند. برای مثال، در پروندههای اسپانسرشیپ همسر و ویزای موقت، استفاده از سیستمهای خودکار بهطور قابل توجهی زمان بررسی را کاهش داده است.»
با این حال، این روند نوین نگرانیهایی را در خصوص عدالت در تصمیمگیری و احتمال بروز تعصب الگوریتمی ایجاد کرده است.
بلیسیمو در ادامه به چالشهایی مهم اشاره میکند؛ از جمله اتکای بیشازحد به فناوری در تصمیمگیریها. او میافزاید:
«در یک مورد مشخص، دلایل رد درخواست دقیقاً در همان زمان ثبت شدهاند که سیستم آن را پردازش کرده است. این موضوع نگرانیهایی جدی را در مورد عدم بررسی انسانی واقعی پروندهها به وجود میآورد.»
در پاسخ به این انتقادات، سخنگوی اداره مهاجرت کانادا در ایمیلی به Daily Hive تأکید کرده است که:
«هیچ تصمیم نهاییای توسط هوش مصنوعی گرفته نمیشود. این ابزارها وظیفهای در رد یا پیشنهاد رد درخواستها ندارند.»
وی افزود:
«IRCC از ابزارهای تجزیه و تحلیل پیشرفته برای دستهبندی درخواستها بر اساس قوانین مشخص استفاده میکند. این ابزارها با تکیه بر یادگیری ماشین، الگوهای موجود در تصمیمات گذشته را شناسایی میکنند.»
اما دقیقاً همین الگوها هستند که موجب نگرانی کارشناسانی چون پترا مولنار شدهاند. به گفته او، الگوریتمهایی که بر اساس دادههای گذشته عمل میکنند، ممکن است تعصبات سیستماتیک را بازتولید کرده و در حق برخی متقاضیان اجحاف کنند.
