(به انگلیسی: Thanksgiving Day تلفظ: تَنکس‌گیوینگ) یک تعطیلی ملی در آمریکا و کانادا است و در این روز مردم به شکرانه برداشت محصولات جشنی برگزار میکنند. جشن‌های مشابهی هم در برخی نقاط دیگر دنیا برگزار میشود؛ در آمریکا روز شکرگزاری در چهارمین پنج شنبه ماه نوامبر و در کانادا در دومین دوشنبه ماه اکتبر گرفته میشود. جشن شکرگزاری ریشه در اعتقادات مذهبی و فرهنگی مردم دارد.
تقریباً در هر منطقه از جهان و در میان هر قومی و دینی، جشن و شکرگزاری بعد از برداشت محصولات برگزار میشود. ریشه روز شکرگزاری را به منطقه بین‌النهرین نسبت می‌دهند اما این روز در آمریکای شمالی ریشه در آداب و رسوم انگلیسی داشته و بعد از اصلاحات پروتستانی رایج شد.
در کانادا دومین دوشنبه از ماه اکتبر بعنوان روز شکرگزاری تعطیل می باشد ولی در آمریکا این روز را در چهارمین پنجشنبه از ماه نوامبر تعطیل میکنند و جشن میگیرند. دلیل اصلی این جشن در کانادا و آمریکا شکرگزاری برای برداشت محصول میباشد. بدلیل همزمانی این جشن و برداشت محصول کدو تنبل از مزارع کم و بیش کدو تنبل هم در تزیینات این روز دیده میشود. اما عمدتا کدو تنبل نماد روز هالوین است که در اواخر ماه اکتبر برگزار میشود.
از سال 1975، دومین دوشنبه ماه اکتبر همیشه به عنوان روز شکرگزاری در کانادا تعطیل رسمی بوده است. این روز فرصتی است برای مردم کانادا تا جهت برداشت خوب محصولات و نعمت‌هایی که نصیب آنان شده مراسم شکر را به جا بیاورند.
روز شکرگزاری در کانادا یکی از تعطیلات رسمی و سالانه کاناداست و از ششم نوامبر سال 1957 طی لایحه‌ای مجلس تصویب کرد تا دومین دوشنبه ماه اکتبر همیشه بعنوان روز شکرگزاری در کانادا شناخته شود.
روز شکرگزاری، تعطیلی عمومی ملی در کانادا است. بسیاری از مردم در این روز تعطیل هستند،تمای بخش‌های دولتی و نیمه دولتی مانند بانک‌ها، مدارس، ادارات پست و ادارت دولتی از جمله اماکن تعطیل به شمار می روند. معمولا ساعات کاری سرویسهای حمل و نقل عمومی نیز کاهش می یابند.البته در استان‌های نوا اسکوشیا، نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور و جزیره پرنس ادوارد تعطیلات اختباری میباشد.
بنا به رسم روز شکرگزاری در کانادا یک وعده غذایی خاص در طول تعطیلات آخر هفته تدارک دیده میشود که بطور سنتی شامل غذاهایی مانند گوشت بوقلمون و محصولات فصلی مانند کدو تنبل، ذرت و… میشود.
یکی از عللی که روز شکرگزاری در کانادا بسیار مهم میباشد وجود زمستان‌های سرد در این کشور است و شاید این آخرین فرصت تعطیلات پاییزی باشد که در هوای مناسب خانواده‌ها می‌توانند برای یک گردش عمومی در کنار یکدیگر وقت گذرانی کنند.
در این روز خانواده های کانادایی با امور خیریه و کمک به افراد کم در آمد روز را شروع میکنند و به استقبال این جشن میروند. بنا به سنت قدیمی در پایان روز همه با بوقلمونی که توسط بزرگتر خانواده آماده شده دور هم جمع شده و پس از دعا به شادی وقت میگذرانند. به همین دلیل در آمریکا روز شکرگزاری به روز بوقلمون هم معروف شده است. دلیل مصرف گوشت بوقلمون را به آمریکایی هایی نسبت می دهند که در سال ۱۶۰۰ میلادی برای این روز بوقلمون وحشی شکار میکردند.
سال‌ها پیش از آن‌که اروپایی‌ها، کانادای امروزی را کشف کرده و در آن سکنی گزینند، مردم بومی آمریکا، به مناسبت پایان فصل درو و برداشت محصولاتشان و برای شکرگزاری از وفور نعمت، جشن‌های زیادی برپا میکردند. اولین جشن‌های شکرگزاری اروپایی‌ها، به مناسبت‌های مختلفی برگزار می‌شد. به طور مثال، پس از بازگشت مارتین فروبیشر در سال 1578، از سفر تحقیقاتی و طولانی‌اش و کشف راه شمالی از اروپا به آسیا، جشن شکرگزاری برپا شد.
در قرن هجدهم، به مناسبت‌های مختلف و با ارزشی، مراسم شکرگزاری، گرفته شده است. با فرار پناهندگان از جنگ داخلی ایالات متحده، آیین و رسوم مختلفی از جشن‌های شکرگزاری، به کانادا وارد شد. از سال 1879، روز شکرگزاری هر ساله در کانادا برگزار شده اما مناسبت و تاریخ آن متفاوت بوده است. برای سال‌های طولانی، مناسبت آن «شکرگزاری از نزول برکات و نعمت‌های فراوان پس از برداشت محصولات» بوده است.
پس از پایان جنگ جهانی اول در سال 1930، هر دو روز شگرگزاری و خاتمه جنگ (Armistice Day)، در دوشنبه نزدیک به 11 نوامبر برگزار می‌شده و مناسبت آن سالگرد پایان خشونت‌های جنگ جهانی اول بوده. از سال 1931، روز خاتمه جنگ به روز یادبود (Remembrance Day)، تغیر نام داد و روز شکرگزاری به دوشنبه‌ای در اکتبر منتقل شد. از سال 1957 به بعد، همیشه روز شکرگزاری، دومین دوشنبه از ماه اکتبر بوده است.
در کانادا، روز شکرگزاری با جشن‌های سنتی اروپا در روز برداشت محصول، در ارتباط است. عکس و نشانی که به صورت معمول در این روز به چشم می‌خورد، ظرفی به شکل قیف یا شاخ است که پر از میوه‌ها و محصولات فصلی میباشد. این ظرف که در زبان لاتین به آن «شاخ وفور نعمت» (Horn of Plenty)، گفته میشود، از زمان یونان باستان، نشان برکت و نعمت بوده است. همچنین، بوقلمون، ذرت، کدو حلوایی، و غذاهای زیاد دیگری نیز به عنوان نماد این روز، به کار برده می‌شوند.
