مهاجرت تقریباً 100٪ رشد بازار کار کانادا را نشان می دهد.
یک نیروی کلیدی نه تنها در تامین تقاضای اقتصادی در این کشور، بلکه در حمایت از سیستم های رفاه اجتماعی در داخل کانادا است.
با این حال، این رابطه یک طرفه نیست. در حالی که واجد شرایط بودن برای اقامت دائم (PR) است که برای استقرار آنها در کانادا بسیار مهم است.
بنابراین، با توجه به اینکه مهاجران اقتصادی هم به مجوز کار و هم به شغل نیاز دارند، برای تحقق آرمان های روابط عمومی خود، می توان داده های تاریخی را در مورد این دو عامل در نظر گرفت.
تا واقعیت های دریافت مجوز کار و خروج از وضعیت کار موقت خارجی (TFW) را بهتر درک کنیم.
دو مطالعه اخیر توسط Statistics Canada (بررسی ترکیب دارندگان مجوز کار در کانادا و مقایسه دارندگان مجوز کار با سوابق شغلی) که دوره 2010 تا 2020 را پوشش می دهد، بینش های کلیدی را در مورد این موضوع نشان می دهد.
در ادامه متوجه خواهیم شد که کدام برنامهها بیشترین مجوز کار را ارائه میدهند و اینکه چه تعداد از تازهواردها میتوانند در کانادا کار پیدا کنند.
کدام برنامه بیشترین مجوز کار را ارائه کرد؟
کانادا به طور کلی دارای دو مسیر اجازه کار است که افراد می توانند دنبال کنند:
برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP) و برنامه تحرک بین المللی (IMP)
هر دو برنامه شامل چندین جریان مجوز کار برای سناریوهای مختلف هستند.
همچنین مهم است که این دو را از هم متمایز کنیم.
TFWP برای کمک به پر کردن کمبودهای بازار کار کانادا وجود دارد، بهویژه زمانی که این کمبودها در داخل کشور پر نمیشوند.
به این ترتیب، مجوزهای کار از TFWP نیاز به ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) دارد.
LMIA سندی است که نشان میدهد استخدام یک کارگر خارجی چه تاثیری بر بازار کار کانادا خواهد داشت.
این مجوزهای کار معمولاً به یک کارفرما در یک صنعت خاص مربوط است.
از سوی دیگر، IMP برای برآوردن اهداف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی گسترده تر کانادا وجود دارد.
مجوزهای کار IMP نیازی به صدور LMIA ندارند و اغلب مجوزهای کار باز هستند.
به این معنی که دارندگان می توانند تقریباً برای هر کارفرمایی در بیشتر صنایع کار کنند.
بنابراین کدام برنامه بیشترین مجوزهای کار را در ده سال گذشته ارائه کرده است؟
سال 2010 (شروع دوره مرجع)، مجوزهای کار TFWP 174876 یا 32.9٪ از کل 531700 مجوزی که صادر شد، را تشکیل می دهد.
مجوزهای کار IMP در همین مدت به 225440 (42.4 درصد) رسید.
در مقایسه با داده های سال 2021، از 963400 مجوز کاری که صادر شد، مجوزهای TFWP به 145473 (15.1٪) رسید، در حالی که مجوزهای کار IMP به 526،016 مجوز (54.6٪) در همان سال رسید.
با افزایش زمان، تعداد مجوزهای IMP بیشتر شد.
در حالی که TFWP شاهد کاهش مداوم در سهم خود از مجوزهای کاری که صادر شدند، بود. رشد IMP قابل توجه بود و تقریباً چهار برابر تعداد مجوزهای کار صادر شده در دوره مرجع ده ساله بود.
این رشد در درجه اول نتیجه دو جریان مهاجرت در IMP بود که افزایش قابل توجهی داشت:
اشتغال پس از فارغ التحصیلی و مجوزهای کار برای اهداف تحصیلی.
قابل ذکر است که تعداد کل مجوزهای کار در طول دوره ده ساله تقریباً دو برابر شدند.
که بازتابی از اهمیت فزاینده مهاجرت در رفع کمبودهای بازار کار است.
به طور همزمان، شیوع TFWP بسیار کاهش یافت (به استثنای برنامه های کشاورزی که در ده سال گذشته افزایش متوسطی داشتند).
این یافتهها نشان میدهد که کانادا در حال حاضر در موقعیتی قرار دارد که میتواند بسیاری از نیازهای بازار کار خود را از طریق کارگرانی که در حال حاضر در این کشور هستند پر کند.
به استثنای بخشهای کلیدی خاصی که دارای مشاغل خالی دائمی هستند.
بر اساس این یافتهها، متقاضیان مجوز کار احتمالاً بیشترین موفقیت را در دنبال کردن مجوز کار از طریق IMP و به طور خاص تر از طریق “اشتغال پس از فارغ التحصیلی” و “مجوز کار برای اهداف تحصیلی” مشاهده می کنند.
اینها مجوزهای کاری مرتبط با یک برنامه تحصیلی (چه در زمان تحصیل یا پس از فارغ التحصیلی) هستند که در ده سال گذشته رشد زیادی در تعداد داشته اند.
این مسیر برای مجوز کار می تواند به ویژه مفید باشد زیرا اغلب با موفقیت مهاجران در بازار کار به دلیل فرصتی برای بهبود مهارت در زبان انگلیسی و فرانسوی، کسب ارتباطات و دریافت مدرک تحصیلی کانادایی مرتبط است.